Beste patiënten,

We ervaren momenteel technische problemen met onze telefoonlijn door een storing bij onze provider. Hierdoor zijn we telefonisch minder goed bereikbaar. Er wordt hard gewerkt aan een oplossing.

Tijdens deze periode blijven we bereikbaar via e-mail voor al uw vragen en zorgen. Houd er echter rekening mee dat we momenteel alleen afspraken kunnen maken voor spoedeisende gevallen.

Voor niet-spoedeisende zaken verzoeken we u vriendelijk om ons aanstaande maandag te bellen. Vanaf dan kunnen we weer afspraken inplannen voor de hele week.

We danken u voor uw begrip en geduld.

 

Heeft u geen klachten en wilt u informatie over het coronavirus, kijk dan op thuisarts.nl of de website van het RIVM.

Heeft u koorts en luchtwegklachten, kom dan NIET naar de praktijk maar bel ons. Tel.nr: 075-6356377

Het coronavirus wordt alleen overgedragen van mens tot mens, vooral door hoesten, maar ook via de handen. U moet denken aan besmetting met het coronavirus als u koorts boven de 38 graden en luchtwegklachten heeft. 

Wij zullen telefonisch met u bespreken wat de vervolgstappen moeten zijn.

Wij vragen uw begrip voor het volgende:

DE PRAKTIJK IS ALLEEN NOG TOEGANKELIJK VOOR MENSEN MET EEN AFSPRAAK. ALS U ZONDER AFSPRAAK LANGSKOMT STAAT U VOOR EEN GESLOTEN DEUR. DUS GEEN VERWIJZINGEN, HERHAALRECEPTEN  ETC MEER AAN DE BALIE KOMEN REGELEN
u kunt nog wel via de herhaalreceptenlijn en via de website herhaalrecepten bestellen)

De Nederlandse Huisartsen Genoodschap (NHG) heeft op 2 augustus aan Patrick Hidalgo, huisarts in onze praktijk, het kwaliteitskeurmerk NHG accreditering overhandigd. In het afgelopen jaar hebben wij hier met zijn allen hard voor gewerkt. Wij willen dit graag aan u laten weten en zijn er erg trots op!

Wat mag u van huisartsenpraktijk Nieuwendam verwachten?

 

• U als patiënt staat centraal
• Wij houden ons deskundig door continu te scholen en te verbeteren
• Wij beogen optimale samenwerking met andere disciplines in uw wijk
• Wij zorgen voor veilige zorg
• Wij staan open voor uw ideeën

 

 

 Huisarts Hidalgo met het certificaat

                                                                             

Op dit moment werken wij aan een medicatie beoordeling in samenwerking met de Westerapotheek.
Het kan zijn dat u door een medewerker uit onze praktijk voor vragen over u medicatie wordt gebeld.

Parkeren is nu toegestaan op de volgende bepalingen na:

Niet parkeren

maandag t/m vrijdag tussen 08:00 uur en 09:00 uur
Ma-, di-, woe, do- en vrijdag tussen 14:00 uur en 15:00 uur
(uitgezonderd schoolvakanties)

 

We kennen het allemaal wel: de herfst wordt vaak geassocieerd met oud worden, aftakelen, afsterven, van groen naar bruin naar kaal. Herfst is een somber jaargetijde, heimwee nar de verloren zomer kan je stemming beheersen.
Maar klopt dat beeld eigenlijk wel? Er zijn in ieder geval ook andere associaties mogelijk: bomen en struiken in prachtige herfsttooi, met een kleurengamma dat varieert van geel, oranje, bruin, rood, paars, en soms ook nog wat groen. Zelf weet ik mij nog goed te herinneren, dat ik na hete zomers (1969, 1976 bijvoorbeeld) de herfst een verademing vond. Soms is er nog een warm zonnetje, maar een beetje herfststorm uit het westen was heerlijk voor de verandering. Ik kon weer eens lekker uit- en schoonwaaien, na die plakkerige warmte.
Maar laten we het niet ontkennen: er zijn veel mensen die gevoelig zijn voor de seizoen – veranderingen en een herfstdip (of later: een winterdip) krijgen bij sombere wolkenluchten, slagregens. Herfststormen kunnen een gevoel opwekken van onheil en onrust. Maar in feite is de herfst, net als ieder ander seizoen, een noodzakelijke periode in de natuurcyclus: Het leven ontkiemt (lente), groeit en bloeit (zomer) komt weer tot rust (herfst) en verzamelt weer kracht in een soort winterslaap. Al deze fasen in de seizoencyclus hebben hun nut. En het leuke is dat er ook in de herfst (en zelfs in de winter) nog planten bloeien. Wat gebeurt er in de herfst nou eigenlijk precies? De zon komt door de draaiing van de aardas, die schuin staat, steeds in een andere hoek t.o.v. de aarde te staan. Op het Noordelijk halfrond komt in de herfst de zon steeds lager aan de horizon te staan, en dan wordt het steeds kouder, bij langere nachten. Voor de planten en bomen is dit het signaal dat er een rustperiode in de groei nodig is. En ja, daar vallen de bladeren dan. Voor de dieren geeft de herfst weer andere signalen, afhankelijk van de diersoort. Herten gaan dan met elkaar paren bijvoorbeeld. Zodat in de lente het nieuwe kalf geboren wordt en niet in midwinter. Voor de mens heeft de intrede van herfst (en winter) soms ook gevolgen, zij het lang niet voor iedereen even veel. Sommigen worden somber en depressief, anderen moe en lusteloos, en de lichamelijke ongemakken zijn er ook: vatbaarheid voor verkoudheden, pijn in gewrichten, etc.
Maar voor de mens kan de herfst ook een dynamische tijd zijn, vol vernieuwingen. Neem alleen al de start van talloze cursussen en opleidingen. Wie kent niet het spannende gevoel van benieuwd zijn, in ieder geval van vroeger: wie wordt de nieuwe leerkracht of docent? Wat voor vakken krijgen we komend jaar, wat voor boeken? Hoe zal de nieuwe opleiding bevallen? En dit gevoel van dynamiek en veranderingen in de herfst is niet alleen psychologisch te verklaren; ook in de natuur spelen in de herfst (en het voorjaar) versnelde dynamieken een rol. In deze seizoenen verandert de zonnestand sneller, klimt of daalt de zon sneller dan in midzomer of midwinter (de zonne-hoogte vertoont een soort golfbeweging, en op de toppen en dalen van de golf is er minder verandering van de zonnestand, per dag). Deze natuurlijke dynamiek kun je ook gebruiken, door nieuwe dingen te proberen en daar ook energie in te steken.
– Bovenstaande kan dan al een eerste goede tip zijn, om met dit seizoen om te gaan. Wat kun je nog meer doen, om zo veel mogelijk te profiteren van de herfsttijd?

– Geniet van de schoonheid die de herfst biedt. Maak wandelingen in de natuur, adem de frisse, zuurstofrijke herfstlucht met volle teugen in. Geniet van de kleuren en de bloemen die juist in de herfst bloeien. Adem bewust in en uit.
– Een van de karakteristieken van de herfst is: loslaten. De boom laat zijn bladeren los, laat dode takken los bij veel wind. Evenzo kun je je negatieve gedachten, pijn en angsten loslaten, zeker als je buiten wandelt en je ziet al die bladeren naar beneden dwarrelen.
– Wees je wel bewust van eerdergenoemde dynamische krachten van de herfst. Begin nieuwe dingen, maar neem geen overijlde, extreme en onverantwoordelijke besluiten. Laat hoofd en hart, gevoel en verstand, samenwerken en tot een balans komen. Dit kan het beste als je ook op bepaalde momenten stil kunt zijn, bijvoorbeeld als je in het bos loopt of op een bankje zit, en het kleurig en wisselend schouwspel van de herfst in je opneemt.
– Accepteer als u zich eens echt somber of naargeestig voelt, bij een verregende herfstdag is dit heus niet ongewoon. Maar weet dat dit sombere gevoel tijdelijk van aard is en voorbijgaat. Misschien schijnt na een paar dagen de zon weer, of valt de eerste sneeuw, dat is toch ook weer heel apart.
– Vooral in de late herfst (december) kan het zonlicht gering zijn, en zijn er mensen die gevoelig zijn voor herfst/winterdepressie. Dan kan lichttherapie goed helpen. Lichtlampen speciaal hiervoor zijn op meerdere adressen te koop.
Zie dus de herfst als een van de seizoenen, met een geheel eigen karakteristiek en charme, welke je heel goed in je leven kunt inpassen.

 

We worden er al weken voor de aanvang van dit seizoen mee overspoeld: reclamespots van prijsvechtende reisbureaus en vakantie – en VT-specialisten, waarin een overgelukkig jong en mooi bruin stel, of een gezin met jonge kinderen, lachend door de branding van exotische stranden rent, op een sprookjesachtige bergweide picknickt, of langs idyllische plekjes in eigen land fietst.
Het is zomer! Wie doet je wat? In de zomer neem je vaak weken vakantie op, de tenten en sleurhutten worden van stal gehaald, en steeds vernuftiger technisch vormgegeven fietsen komen uit de garage tevoorschijn, ook natuurlijk gestimuleerd door de wereldvermaarde Tour de France. Ach, Gerard Cox zong het al in de zeventiger jaren: “Je hebt er maandenlang naar uitgekeken, die winter die wou maar eerst niet om.”
Tja, je MOET het bijna wel grandioos naar je zin hebben in de zomer, als je je door al deze hoog opgeschroefde geluksbeloften laat leiden. Net als in de lente (zie vorige column) kunnen de verwachtingen van de zomer wel eens te hoog gespannen zijn, waardoor teleurstelling onvermijdelijk lijkt. Natuurlijk zijn er ook slechte zomers, en dat is altijd lastig te verkroppen; als men in juli met een regenjas er op uit moet, kan men daar behoorlijk chagrijnig van worden. Gelukkig zijn er ook een hoop mensen die er dan nog best wat van kunnen maken en bijvoorbeeld musea, restaurants etc. binnenshuis bezoeken. Maar als het tegen de herfst loopt en je hebt nog steeds geen noemenswaardige zomer gehad, ja dan kan je daardoor in een depressieve stemming komen. ’t Is weer voorbij, die slechte zomer.
Maar zelfs al is het weken (of maanden) prachtig weer met een perfecte temperatuur en ben je in een mooie omgeving, dan kunnen mensen toch nog wel somber of gestrest worden. Hoe is dat toch in vredesnaam mogelijk, zal je misschien denken. Als je nou in de winter zit te kniezen, goed, dat is begrijpelijk. Maar in de zomer! Onderzoeken wijzen er echter op, dat deze zomerdepressies kunnen optreden door een contrastwerking. Als je bv. verdrietig bent door verlies van een dierbare of een baan, als je ernstig ziek bent, of als je zelfvertrouwen een deuk heeft opgelopen, dan kunnen al die (al of niet echt) blije mensen op zonovergoten terrassen en palmenstranden wel eens onverdraaglijk zijn, zo scherp is het contrast met je eigen malaise en problemen.
Ook in de historie kan men voorbeelden van zomersomberte zien. Antonio Vivaldi, bekend Italiaans componist die honderden werken heeft gecomponeerd, waaronder “de vier seizoenen”, laat een vrij somber klinkende zomermuziek in mineur horen, in scherp contrast met het vrolijke en kwieke lentestuk. Misschien zijn het de verdroogde, gele velden of de Italiaanse drukkende, verlammende hitte in dit jaargetijde, die Vivaldi tot deze droevige tonen brachten.
En dan is er natuurlijk ook de vakantiestress, een door deskundigen steeds meer erkend verschijnsel. Er zijn psychologen en psychiaters die in vakantiestress gespecialiseerd zijn. Het hele jaar heb je gesappeld, overgewerkt, je bovenmatig ingespannen, die hork van een baas getolereerd. Als je dan met het hele gezin er op uit gaat, vooral naar het buitenland, dan kunnen de verschillen in cultuur, eten, dag –en nachtritme en taal, je parten spelen. Komen daar nog allerlei tegenslagen bij (vlucht geannuleerd, lange files rond Parijs of Lyon, infecties, diarree, om er een paar te noemen) dan kan deze pech net de beruchte druppel vormen die de emmer doet overlopen, en de spanning kan zich ontladen in ziekte, of een knetterende ruzie. Men kan zelfs wat verward raken, gedesoriënteerd of in somberte vervallen. Dit alles is meestal tijdelijk, maar op het moment zelf kan het natuurlijk beangstigend en heel naar zijn. Het is dan ook geen wonder dat zomerstress ook ertoe kan leiden, dat partners uit elkaar willen gaan.
Ga je zelf als ouder niet op vakantie, dan kun je toch enorm in de piepzak zitten, zo getuigen reality – TV programma’s zoals Zon, Zuipen, Ziekenhuis, of Zon, Seks & Ouders in Shock.
Goed, er zit natuurlijk ook een enorm economisch belang in de industriebranche van het (zomer-)toerisme, en ook die van de muziek, zo getuigen elk jaar weer de talloze zomer hits waardoor we elk jaar weer worden overspoeld (sorry, wat wrange woordkeuze; we willen die regen toch niet). En er zijn ook tal van vaak leuke evenementen hier in de zomer die massa’s mensen trekken, zoals Oerol, jazzfestivals, braderieën, te land, ter zee & in de lucht.
Ja zeker, er zijn natuurlijk een massa leuke dingen in de zomer. Laten we dus niet te veel de nadruk leggen op alleen maar de gevaren van dit seizoen, en ervan genieten. Vooral de Nederlandse zomer kan heel aangenaam (niet TE warm) en ook mooi zijn. Zie ook de foto (bijlage), een prachtig kleurenspel van een zonsondergang bij Andijk (met dank aan Shanna Blokker).
Nu zal je natuurlijk willen vragen: hoe kunnen we al die stress en zomersomberte vermijden, en echt genieten?
Goed, hier volgen een paar simpele richtlijnen. Probeer allereerst de stress ruim voordat je op vakantie gaat, tot een minimum te beperken. Op het werk, maar ook thuis. Bespreek met alle gezinsleden de opties, voorkeuren en de te verwachten vakantie- uitdagingen. Kies een haalbaar compromis. Voel goed, wat jij zelf werkelijk wil en waaraan je echt behoefte hebt. Soms is het beter om niet met z’n allen te gaan, maar alleen met degenen die er echt naar verlangen. Later of aan het eind van de trip kun je altijd nog met het hele gezin wat gaan doen. Soms is dat beter. Koester vooral geen overdreven hoge verwachtingen en informeer je over de specifieke culturele en andere kenmerken van het land dat je bezoekt. Programmeer niet te veel activiteiten, vakantie is er vooral om te ontspannen.

 

 

 

 

 

 

 

Winterpsychologie: somberheid troef of huiselijke gezelligheid rond de kerstboom?
Vierde en laatste van de artikelen over de psychologie van de seizoenen

Al eeuwenlang hebben allerlei volkeren geprobeerd om de invloed van de winter op mens, dier en plant te beschrijven en te verklaren. In deze column gaat het voornamelijk over de invloed op de psyche, de geest van de mens. Ik zal proberen om niet aan (hier ook letterlijke) “psychologie van de koude grond” te doen. Daarom zullen meerdere aspecten van het winterseizoen, zoals dat vooral in het Westen sociaalmaatschappelijk vorm heeft gekregen, aan bod komen.
Een componist als Schubert liet in zijn liederenbundel “Winterreise”, de eenzaamheid, bittere koude, somberheid maar ook vredige rust, hoogtij vieren. Hij was een van de velen die het fenomeen van wintersomberheid onderkenden. Veel later, in de Zestigerjaren van de vorige eeuw, heeft de popgroep “the mamas and the papas” het in hun lied “California Dreamin’ ” ook al over de grijze luchten van de winterse dag en de gevallen bladeren. Natuurlijk heeft lang niet iedereen last van deze vorm van gedeprimeerdheid. Er zijn er ook velen die juist een enorme boost krijgen van ijzige koude en een dik pak sneeuw of vijftien centimeter ijs op de sloten. We zouden dit soort winterliefhebbers onder een zogenaamd Elfstedentype kunnen rangschikken, maar laat ik mij maar niet met dit soort simpele typologieën bezig houden.
In de natuur heeft de winter overigens een duidelijke functie. Voor bomen en struiken is het heel nuttig om hun bladeren te laten vallen, en de groei aan de kwetsbare tak-uiteinden in de winter stop te zetten. De planten kunnen zo tot rust komen en de voedselstroom, bestaande uit de levenssappen die door het wortelstelsel uit de grond wordt getrokken, komt bijna tot stilstand. Daardoor loopt de boom of struik veel minder gevaar, kapot te vriezen. De bladeren beschermen de onderste stam en de wortels ook tegen de vorst. De planten trekken hun groeikracht als het ware terug naar binnen toe, om in het voorjaar met vernieuwde energie weer tot groei te kunnen komen. Ook dieren kunnen zich dan in hun holen terugtrekken; het bekendste voorbeeld hiervan is de beer die zijn winterslaap houdt.
Ook de mens moet zich uiteraard tegen de kou beschermen. Maar bij de mens is dat niet alleen simpelweg een kwestie van winterkleding, goed eten en verwarming in huis. Omdat de mens veel nadenkt (soms wat te veel) en onderhevig kan zijn aan stemmingen en gevoelens, kan het winterseizoen bij sommigen een deprimerende invloed hebben, zelfs al heeft hij het warm genoeg en eet hij voldoende en gezond. Voordat iemand het goed en wel in de gaten heeft, kan hij overvallen worden door een lusteloze en sombere stemming. De laatste decennia is het duidelijk geworden dat somberheid ook veroorzaakt kan worden door gebrek aan (zon-) licht. Met de komst van het voorjaar verdwijnen de sombere gevoelens. Geschat wordt dat rond de 5 procent van de bevolking min of meer last heeft van winterdepressie. Voor hen is er de mogelijkheid om lichttherapie te ondergaan, waarbij men een soort lichtbak met sterk maar diffuus licht voor zich neerzet, en gedurende een half uur van tijd tot tijd in deze lichtbak kijkt. Ook zijn feestdagen in de loop der eeuwen “gebruikt” voor de bestrijding van wintersomberte. Het beste voorbeeld hiervan is Kerstmis. Dit feest valt in de donkerste tijd van het jaar (21 december is de dag dat de zon op zijn laagst aan de horizon staat). Gevierd wordt op 25 december natuurlijk de geboorte van Jezus, maar via de invloed van heidense tradities is Kerstmis ook het “feest van het licht” geworden, waarvan de kerstboom het bekendste symbool is.
Mooi, denkt u misschien. Als dit alles is, dan zijn die sombere stemmingen best gemakkelijk te bestrijden. Eitje: goed eten, warm aankleden, veel lichten in huis aandoen en desnoods een halfuurtje per dag in een lichtbak turen. Maar zo gemakkelijk gaat het lang niet altijd. Wij hebben onszelf in het Westelijk Halfrond, en in het bijzonder in ons eigen landje, namelijk een aantal feestdagen toebedacht, die vlak na elkaar in december vallen. Eigenlijk begint het voor de kids al op 11 november met de snoep-strooptocht van Sint Maarten, maar goed, laten we dat even buiten beschouwing laten. Op 5 of 6 december beginnen de winterfeesten met de Goedheiligman, dan volgen de twee kerstdagen, dan op het eind van de maand krijgen we Oud & Nieuw. Wat later, maar evengoed nog in de winter, worden de romantische verwachtingen daarna nog eens hevig opgestuwd met Valentijnsdag, op 14 februari. Er liggen hier allemaal prachtkansen om je kinderen en je partner of ouders eens goed te verwennen. Dat is toch fijn, allemaal feestjes, dat kan toch nooit meer stuk? Niets blijkt echter minder waar. Met de Sint worden de kinderen, die nog vol zitten met de smaak – en kleurstoffen van het Sint Maarten snoep, al weken van tevoren gek van de spanning: krijgen ze wel alle cadeaus die zij op hun verlanglijstje hebben geschreven? Krijgen ze wel de nieuwste Playstation, die ieder kind eigenlijk zou moeten hebben, wil je er bij horen? Hun ouders zeulen en beulen zich af om aan al die wensen van hun kroost en partner tegemoet te komen, na een hectische werkdag. Met de Kerst is het al niet veel beter. De kinderen zijn een week vrij, dus thuis. Het speelgoed dat de goede Sint hen bracht, ligt misschien al in een hoek van de kamer gestouwd. Als er met de Kerst dan besloten wordt om niet weer aan cadeaus te doen, dan wordt er vaak druk uitgeoefend door familieleden om de Kerst daar te vieren. Van verschillende kanten kan aan het gezin getrokken worden: e vrouw des huizes zucht dat ze dit jaar toch echt naar haar moeder moeten gaan op eerste kerstdag, want dat is al in geen jaren gebeurd en zij heeft verder niemand om Kerst mee te vieren. Maar vader is moe van maandenlange drukte op zijn werk en wil alleen maar rustig thuis samen van een kerstdiner genieten. Dan bellen er vrienden op die ook graag met hen samen Kerst willen vieren. Dit alles kan veel onenigheid binnen het gezin veroorzaken. Vervolgens moeten er met Oud & Nieuw soortgelijke afwegingen worden gemaakt, en tot slot moeten er met Nieuwjaar natuurlijk wel stevige voornemens worden geformuleerd: weer andere deadlines die moeten worden gehaald…
Kortom, de decembermaand kan juist ook aanleiding geven tot veel vormen van stress, die ik zou willen betitelen met de verzamelnaam decemberstress.
Kunnen we alsjeblieft van deze decemberstress verschoond blijven? Ja zeker, dat kan mijns inziens wel degelijk, door over al die feestelijkheden ruim van tevoren goed na te denken en met elkaar te overleggen, wat er wel en wat er niet gaat gebeuren. Er moet gekozen worden: bijvoorbeeld, of er cadeaus gegeven worden, en zo ja, wanneer. Matigheid is hier een goed medicijn tegen overspannen verwachtingen en drukte. Haal jezelf niet te veel op de hals. Dit betekent ook dat er niet te veel nadruk moet komen te liggen op materiele verlangens, maar veeleer op samen gezellig leuke dingen doen, afgewisseld met tijden dat ieder ook alleen mag zijn, of tijd kan spenderen met vrienden.
Hieronder volgen nog enkele tips om winterdepressie en decemberstress te minimaliseren:
– Houd je fysieke en geestelijke conditie op peil. In de feestmaand december wordt meer gegeten en gesnoept dan anders, en juist minder bewogen. Ga elke dag de deur uit, dan kun je ook nog wat extra zonlicht absorberen, voor de nodige vitamine D.
– Geniet van de leuke dingen die de winter kan bieden. Sneeuw en ijs kan ook de bekende winterpret opleveren, en het is in dit seizoen altijd veel rustiger in onze contreien. Een buitenlandvakantie kan wel eens soelaas bieden, maar dat hangt wel van een aantal factoren af. Beslis datgene wat het minste stress geeft.
– Vorm je denkpatroon om. Als je geneigd bent wat somberder te denken in dit jaargetijde, kun je bijvoorbeeld ook iets denken in de trant van: “Wij wonen ver beneden de poolcirkel. Dat is best boffen, want daarboven hebben de mensen helemaal geen zonlicht in december.” (en in de zomer hebben ze weer teveel licht, de zon gaat niet onder, en dat is ’s nachts misschien wel veel moeilijker slapen dan hier).
– Onthechting: het matigen van al te veel wensen en verlangens, en het niet te hectisch volplannen van de feestdagen in deze maand (zie boven).
– Als je voornemens wilt formuleren voor het nieuwe jaar, doe dit dan realistisch en in haalbare stappen. Als je je voorneemt om nooit meer boos te worden in het komende jaar, dan is dat zeer waarschijnlijk te hoog gegrepen. We zijn immers geen heiligen. Maar je kunt er wel bijvoorbeeld naar streven om niet meer boos te worden op andere passagiers als je de trein net hebt gemist. Die medepassagiers kunnen daar ook niets aan doen.
Rest mij nog, om jullie allemaal prettige feestdagen en een plezierige winter toe te wensen!

 

Steven Terwindt